تاریخِ تاریخ هنر در فرانسه
تاریخِ تاریخ هنر در فرانسه، اثری است از لین ترین دربارۀ آغاز آموزش تاریخ هنر و باستان‌شناسی در فرانسه که می‌کوشد زوایایی از تاریخِ تاریخ هنر را روشن کند.
در مقدمه کتاب آمده است:
آیا در قرن نوزدهم چیزی به عنوان آموزش تاریخ هنر در فرانسه وجود داشته است؟ این سؤال در واقع بیان موجزی است از موضوع این کتاب که عمدتاً از همان بدو کار مطرح می‌شود. کارهای اشخاصی مانند امیل هال، هانری فوسییون و لویی اوتکور برای همه آشنا بود و هر بار سؤالی دربارۀ ظهور تاریخ هنر در فرانسه مطرح می‌شود، اینان اولین کسانی هستند که نامشان مطرح می‌شود. با بررسی بیشتر اسامی دیگری نیز به میان آمده است: لویی کوراژو، هیپولیت تن، آرسیس دوکومون و …. ؛ به این ترتیب معلوم می‌شود چیزی به نام آموزش تاریخ هنر از نیمۀ اول قرن نوزدهم در فرانسه وجود داشته است؛ اما چندوچون این آموزش و شرایط و شیوۀ این آموزش مشخص نمی‌باشد.
این کتاب اثری است دربارۀ آغاز آموزش تاریخ هنر و باستان‌شناسی در فرانسه که می‌کوشد زوایایی از تاریخِ تاریخ هنر را روشن کند. به بیان دیگر موضوع این کتاب خود رشتۀ تاریخ هنر، رشد آن در بستر زمان، روش‌های آن و تأثیرپذیری و تأثیرگذاری‌اش بر رشته‌های نظیر تاریخ طبیعی، تاریخ و هنرهای زیبا است. در این اثر به جای تحقیق دربارۀ روش‌های آموزشی، به بررسی تاریخچۀ ظهور این رشته در فرانسه و تثبیت جایگاه آن در برنامۀ رسمی مؤسسات آموزشی پرداخته شده است.
هم چنین در پیشگفتار مترجم به قلم دکتر سعید حقیر می خوانیم:
امروز و در اواخر دههٔ دوم قرن بیست ویکم میلادی، هنوز در هیچ یک از دانشگاه های هنری کشورمان، رشتهٔ مستقلی به نام تاریخ هنر وجود ندارد. هرچند در رشته هایی مانند پژوهش هنر، فلسفهٔ هنر یا مطالعات معماری ایران در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری، به صورت جسته گریخته در حوزه های وابسته به تاریخ هنر مباحثی مطرح می شود، لیکن این مقولات ارتباطی به تشکیل یک رشتهٔ مستقل از سطح کارشناسی تا دکتری در حیطهٔ تاریخ هنر و شاخه های آن ندارد.
این کمبود از سال ۱۳۸۷ خورشیدی که من به عنوان هیئت علمی در گروه مطالعات عالی هنر دانشگاه تهران به تدریس پرداختم، همواره توجه من را جلب می کرد. نقصان فاحش دانش آموزشی متمرکز در این رشته و در میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی آن، به عنوان یکی از مهم ترین مسائل آموزشی، برایم درخور ملاحظه بود. این امر در ابتدا من را بر آن داشت تا مشکل را در حد توسعهٔ آموزش تاریخ هنر در کنار سایر دروس حل کنم؛ لیکن نسبت افزایش تلاش من در این زمینه به نتیجهٔ مطلوب، نسبت منطقی ای نبود.
در واکاوی چرایی این مقوله، به متن فرانسوی کتابی برخوردم که برگردان فارسی آن هم اکنون در اختیار شماست. این کتاب که کار تحقیقاتی ارزشمند لین ترین است و با پیشگفتاری به قلم یکی از بزرگ ترین مفاخر تاریخ هنر جهان یعنی ژرار مونیه آغاز می شود، به چگونگی مقدمات شکل گیری رشتهٔ تاریخ هنر در قرون هیجدهم، نوزدهم و ابتدای قرن بیستم در کشور فرانسه می پردازد.