اهمیت روایت‌گری در کیوریت نمایشگاه‌های هنری
در دنیای هنر، نمایشگاه‌ها به‌عنوان پلتفرم‌هایی برای معرفی و برقراری ارتباط میان آثار هنری و مخاطبان، نقش بسیار مهمی دارند. یکی از ابزارهای کلیدی در برقراری این ارتباط، روایت‌گری است. کیوریتورهای نمایشگاه با استفاده از روایت‌گری، نه تنها آثار هنری را به‌طور موثری به مخاطب معرفی می‌کنند، بلکه آنها را در قالب داستانی منسجم و جذاب قرار می‌دهند که موجب درک بهتر و عمیق‌تر این آثار می‌شود.
روایت‌گری در کیوریت نمایشگاه‌های هنری به‌عنوان یک ابزار تعاملی عمل می‌کند که ارتباط میان هنرمند، اثر و مخاطب را تسهیل می‌کند. هر اثر هنری دارای زمینه، مفاهیم و احساساتی است که ممکن است برای مخاطب غریبه یا غیرمتخصص به‌راحتی قابل درک نباشد. در این‌جا است که نقش روایت‌گری به‌عنوان پل ارتباطی روشن می‌شود. کیوریتور با ساختن یک داستان، زمینه‌های تاریخی، فرهنگی و مفهومی اثر را توضیح می‌دهد و آن را در قالب یک تجربه مشترک به نمایش می‌گذارد.
این داستان‌گویی می‌تواند در قالب متن‌ها، توضیحات شفاهی، یا حتی ترتیب‌گذاری آثار در فضاهای نمایشگاه ارائه شود. برای مثال، یک کیوریتور ممکن است با سازمان‌دهی آثار در یک تسلسل خاص، ارتباطی معنایی و زمانی میان آنها برقرار کند. این اقدام نه تنها به فهم بیشتر آثار کمک می‌کند بلکه باعث می‌شود مخاطب تجربه‌ای احساسی و ذهنی از نمایشگاه بدست آورد.
علاوه بر این، روایت‌گری می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای بازتاب ویژگی‌های خاص هنرمند و سبک‌های هنری مختلف استفاده شود. از آنجا که هنر اغلب یک بیان شخصی و منحصر به فرد از هنرمند است، کیوریتورها می‌توانند با ایجاد یک روایت منسجم، عمق و غنای معنایی آثار را برای مخاطب باز کنند. در حقیقت، روایت‌گری به نمایشگاه کمک می‌کند تا تبدیل به یک تجربه زنده و پویا شود که فراتر از صرفاً مشاهده آثار است.
در نهایت، اهمیت روایت‌گری در کیوریت نمایشگاه‌های هنری به‌ویژه زمانی نمایان می‌شود که هدف نمایشگاه فراتر از نمایش صرف آثار باشد. روایت‌گری می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای ترویج گفتگو، تفکر و تبادل نظر میان هنرمندان و مخاطبان عمل کند و تجربه‌ای غنی از هنر را برای بازدیدکنندگان رقم بزند.
محسن سراجی / مدیر خلاقیت و آینده پژوه