منوچهر یکتایی (متولد سال ۱۳۰۱ در تهران – درگذشته ۲۸ آبان ۱۳۹۸) نقاش و شاعر آمریکایی ایرانیتبار بود. او از برجستهترین نقاشان سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی مرتبط با جنبش مکتب نیویورک و از پیشگامان نقاشی معاصر ایران بود. از ویژگی اصلی آثار او می توان به بیتکلف بودن اشاره کرد.
یکتایی تا ۲۲ سالگی در ایران زندگی کرد. او تحصیل در دانشکده هنرهای زیبا را نیمه تمام رها کرد و تحصیلات اش را در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس و آمریکا به اتمام رساند.
اولین نمایشگاه انفرادی او در سال ۱۳۳۰ در نیویورک بر پا شد و آثار او در محافل هنری نیویورک مورد توجه قرار گرفت. چند سال بعد آثار او در شهرهای دیگری چون واشینگتن، شیکاگو و بالتیمور به نمایش درآمد و موزه هنرهای مدرن نیویورک یک تابلو و دو طرح از او خرید.
یکتایی ذاتاً شخصیتِ قانونگریزی دارد، از هر قاعده و گروه و تعلق به هر مکتب و مسلکی میگریزد، هم در نقاشی و هم در شعر. در مقالهی گزارشمانندی که در ۹ ژانویهی ۱۹۸۳ دربارهی او در نیویورکتایمز چاپ شده میگوید «من تلاش میکنم نقاش معاصری باشم. یعنی نقاش نویی باشم، نقاش همین زمانه، گونهای نقاشی که شما تا بحال ندیده و تجربه نکردهاید. این شامل چیزهای بسیاری میشود. من دوست ندارم مرا جزیی از هیچ گروهی بدانند.» در سال ۱۹۵۰ او به کلوب هنرمندان «مکتب نیویورک» وارد میشود، و از آنجا به بعد نام او با «اکسپرسیونیست انتزاعی» پیوند میخورد، اما او همچنان اصرار دارد جزءِ هیچ مکتبی در نقاشی نباشد. وقتی نقاشیهای فیگوراتیوش را منتقدان آبستره مینامند، خود او میگوید «من اینها را فیگور مینامم. اگر آنها بگویند فیگور است، من میگویم آبستره است.»
یکتایی جایگاه خود را به عنوان یک هنرمند ایرانی در مکتب نقاشان نیویورک در کنار هنرمندانی چون جکسون پالک و ویلم دکونینگ تثبیت کرد. دربارهٔ آثار او نوشته شدهاست:
“منوچهر یکتایی نقاش خوشبختیها و حالات خوش و ظریف جهان ماست و در حالی که با شیوهای نو کار میکند رمانتیسم و شادیهای زندگی را فراموش نکردهاست، مثل این است که اصلاً به درد و رنج کاری ندارد و از این تأثری که بسیاری از افراد انسانی را میسوزاند و رنج میدهد باخبر نیست و در جهانی ورای عادی سیر میکند.”
یکتایی و زن سابقش منیر شاهرودی فرمانفرماییان دختری به نام نیما داشتند.یکتایی در بامداد ۲۸ آبان ماه 1398 در آمریکا درگذشت. او از همسر دوم امریکاییاش، نیکی، سه فرزند دیگر دارد.